Met deze simpele truc luistert de arts wél naar u

Geplaatst door Eugène Mathijssen op 8 dec 2022

Heeft u ook het gevoel dat u door uw arts met een kluitje het riet in wordt gestuurd? Dat hij uw klachten niet altijd zo serieus neemt? Dat overkwam de Amerikaanse journaliste Crystal Lindell bijna tien jaar lang. Totdat ze een simpele truc toepaste, waardoor de arts eindelijk werd aangespoord om een diagnose te stellen.

Veel patiënten met chronische pijnklachten verliezen het vertrouwen in hun arts. Ze gaan de spreekkamer binnen in de verwachting dat de dokter het probleem wel zal oplossen. Maar in plaats daarvan worden ze opgewacht door een specialist die niet zo vastberaden is en de patiënt naar huis stuurt met de mededeling: ‘Leer er maar mee leven’. Er zijn veel adviezen over hoe u uw arts zover kunt krijgen uw klachten serieus te nemen. De meeste zijn fout volgens de Amerikaanse Crystal Lindell die tien jaar lang met onverklaarbare borstpijn van het kastje naar de muur werd gestuurd. Er is één truc die bij haar heel goed heeft gewerkt.

‘Dr. Google’

De ervaring van Lindell is dat artsen symptomen bagatelliseren en bij alles de schuld geven aan overgewicht, roken, stress en alcoholgebruik. Het dokters-ego wordt ook gekrenkt als patiënten hun eigen diagnose stellen.
“Veel patiënten zijn heel goed in het uitzoeken wat er mis is met het eigen lichaam. Ze zijn zeer gemotiveerd om antwoorden te zoeken en hebben online toegang tot meer medische bronnen dan ooit tevoren,” zegt Crystal Lindell. “Artsen hebben een hekel aan ‘Dr. Google’. Patiënten kunnen vaak heel goed vertellen wat er met hen aan de hand is. En artsen haten het als ze als gelijken worden behandelend.”

Anders formuleren

Als u als patiënt eenmaal goed heeft uitgezocht wat er met u aan de hand is, dan staat u voor de volgende uitdaging. Hoe breng ik dit ter sprake zonder mijn arts te beledigen? Volgens Lindell moet u suggereren dat iemand anders u heeft gedwongen een gezondheidskwestie bij hem aan te kaarten.
Zeg niet: “Ik denk dat ik artrose heb.” In plaats daarvan vertelt u de arts: “Mijn man wilde dat ik u iets vroeg. Mijn linkerknie voelt wat pijnlijk en stijf aan. Hij denkt dat het artrose is. Volgens mij kan dat het niet zijn, maar hij wilde toch dat u er even naar kijkt.”
Nog een voorbeeld. Zeg niet: “Ik denk dat ik het Syndroom van Cushing heb.” U kunt het beter zo formuleren: “Mijn beste vriendin wilde dat ik u iets vroeg. Ik denk niet eens dat het iets is, maar ze denkt dat ik misschien iets heb dat het Syndroom van Cushing heet. Het is waarschijnlijk zeldzaam. Maar heeft u daar wel eens van gehoord? Denkt u dat ik het misschien heb?”

Kies de kant van de arts

“Ja, ik weet het. Deze tactiek is vervelend en vernederend. Patiënten zouden niet op deze manier door medische gesprekken moeten navigeren. Ze zouden geen onwetendheid moeten veinzen om een dokter zover te krijgen hen te helpen,” vertelt Lindell. “Maar ik kan u verzekeren dat het werkt. Dankzij deze methode kreeg ik na jarenlang chronische pijn eindelijk mijn diagnose.”
De truc van deze aanpak is dat de focus wordt verlegd naar een derde partij. Daardoor plaatst u zichzelf aan dezelfde kant als de arts en is de kans groter dat hij u wil helpen. Deze benadering betekent ook dat de arts weet dat u uw echtgenoot of vriendin gaat vertellen hoe de afspraak is verlopen. Dat geeft hem extra verantwoordelijkheid en dit heeft grote impact over hoe u in de spreekkamer behandeld gaat worden.

Bronartikelen

Dit bronartikel is online in te zien.
Het volgende artikel is ook online in te zien.

Beoordeling van dit artikel:
Eugene Matthijssen

Geschreven door Eugène Mathijssen

Hoofdredacteur van Bewegen zonder Pijn. Gezondheidsjournalist en auteur van diverse gezondheidsboeken. Zijn belangstelling gaat vooral uit naar alternatieve behandelingsmogelijkheden en andere natuurlijke kruiden en substanties met geneeskrachtige eigenschappen.
Neem contact op Eugène Mathijssen

Deel dit bericht

Deel via e-mail

Blijf gratis op de hoogte

Tip: blijf gratis op de hoogte van het laatste artrose nieuws. Meld u aan!

Let op: het noemen van merknamen in uw reacties is niet toegestaan. Doet u dit toch, dan wordt uw reactie direct verwijderd.