Posttraumatische artrose: kraakbeenschade door een sportblessure

Veel mensen lopen bij het sporten een blessure op. Na volledig herstel loopt u weer zonder klachten rond. Toch kan door het incident na verloop van tijd artrose ontstaan in uw gewrichten. Dit wordt ‘posttraumatische artrose’ genoemd en komt steeds vaker bij jonge én actieve mensen voor.

Daarom kunnen jonge en actieve mensen ook artrose ontwikkelen

Artrose staat bekend als een degeneratieve gewrichtsaandoening die vooral mensen boven de 50 treft. Maar ook bij jonge en actieve mensen kan dit probleem optreden. Blessures aan de gewrichten van de onderste en, in mindere mate, de bovenste ledematen, komen vaak voor in de sportwereld. Bij bijvoorbeeld een botbreuk of bandletsel kan het kraakbeen rechtstreeks beschadigd raken. Dit kan zich na verloop van tijd verder ontwikkelen tot artrose. Dit wordt ‘posttraumatische artrose’ genoemd en is naar schatting verantwoordelijk voor 12 procent van alle gevallen van artrose.

Gewrichtsletsel risicofactor voor artrose

Er zijn verschillende risicofactoren die artrose kunnen veroorzaken. Dat veroudering en overgewicht een grote rol spelen bij het ontstaan en onderhouden van artrose is bij iedereen wel bekend. Ook gewrichtsletsel hoort in dit rijtje thuis. Dit kan optreden in elk gewricht na het oplopen van een blessure. In de meeste gevallen gaat het echter om de knie of de enkel. Er zijn verschillende verwondingen – vaak opgelopen tijdens het sporten – die posttraumatische artrose kunnen veroorzaken. In willekeurige volgorde gaat het om:
• Botbreuk die doorlopen tot in het gewricht
• Meniscusletsel
• Kraakbeenbeschadiging
• Verstuiking
• Kneuzing
• Gescheurde voorste kruisband
• Gewricht uit de kom (dislocatie)
• Chronische overbelasting door bijvoorbeeld marathons lopen of nekartrose bij straaljagerpiloten

Posttraumatische artrose zien we geregeld in het enkelgewricht. Deze aandoening kan ook het kniegewricht en – minder vaak – het kraakbeen in de schouder en heup aantasten. In het kniegewricht spelen meestal een breuk, meniscusletsel of dislocatie een rol. In de schouder ontstaat posttraumatische artrose vaak na een dislocatie en in de heup in veel gevallen na een fractuur.

Wat zijn de symptomen van posttraumatische artrose?

Zelfs nadat uw blessure volledig is genezen en er geen klachten meer zijn, kunt u jaren later nog steeds posttraumatische artrose ontwikkelen. De meest voorkomende symptomen zijn:
• gewrichtspijn
• stijfheid
• zwelling
• ophoping van vocht rond het gewonde gewricht
• beperkt bewegingsbereik in het gewricht

Omdat de symptomen van posttraumatische artrose zich pas lang na het oplopen van de blessure kunnen voordoen, is het voor een arts lastig om achteraf de exacte oorzaak vast te stellen. Vaak is het niet één fors trauma wat de problemen veroorzaakt, maar zijn het juist de repeterende (zich herhalende) microverwondingen die de meeste schade geven.

Hoelang duurt het om posttraumatische artrose te ontwikkelen?

De periode dat posttraumatische artrose zich ontwikkelt kan sterk variëren. Dat kan al binnen 6 tot 12 maanden zijn na het oplopen van de gewrichtsblessure, maar ook pas na 10 tot 20 jaar. Veel hangt af van de ernst van het letsel. Bij een fractuur zal posttraumatische artrose zich eerder ontwikkelen dan bij een kneuzing of verstuiking. Traumatische kleine kraakbeen beschadigingen kunnen soms vanzelf herstellen. Sommige mensen ervaren een paar maanden symptomen, maar genezen uiteindelijk volledig. Als klachten langer dan 6 maanden aanhouden, heeft u mogelijk te maken met een chronische aandoening. Er zijn dan posttraumatische ontstekingen in het gewricht aanwezig die op den duur ook het kraakbeen kunnen beschadigen. Dit kan leiden tot artrose. Een levenslange ziekte, omdat er geen behandeling is om beschadigd kraakbeen te herstellen.

Hoe wordt posttraumatische artrose behandeld?

In het algemeen is de behandeling van posttraumatische artrose gericht op het bestrijden van de ontstekingen en daarmee dus de pijnklachten in de gewrichten. Dit met als doel om verdere beschadiging van het kraakbeen zoveel mogelijk tegen te gaan. De arts zal daarom ontstekingsremmende pijnstillers (NSAIDs) voorschrijven. Deze medicijnen kunnen helaas soms vervelende bijwerking geven, zoals maag- en darmklachten. Als alternatief kan gekozen worden voor natuurlijke ontstekingsremmers. Denk aan vloeibare Groenlipmossel, Curcumine en/of Zwarte bes-blad. Injecties met corticosteroïden in het gewricht zijn een andere optie voor het beheersen van de symptomen. Ook oefeningen en fysiotherapie kunnen helpen om de ernst van de klachten te verminderen. In ernstige gevallen kan de arts samen met de patiënt besluiten om het gewricht te vervangen door een prothese.

Deel dit bericht

Tweet

Download nu gratis het boekje ‘Bewegen zonder pijn’ t.w.v. € 4,95.

Heeft u vragen? Wij helpen u graag.
Neem contact op.