Triggerfinger

Alles wat u moet weten over de Triggerfinger: betekenis, oorzaak, symptomen, diagnose en behandeling

Eén van de meest voorkomende aandoeningen van de hand is een zgn. triggerfinger. U heeft hier last van wanneer u moeite heeft met het strekken van een vinger. Na even doorzetten strekt de vinger zich met een schokje. Er zijn veel verschillende benamingen voor dit verschijnsel. Naast ’triggerfinger’ wordt er ook gesproken over ‘snappende vinger’, ‘haperende vinger’ of ‘hokkende vinger’. De Latijnse benaming voor deze aandoening is tendovaginitis stenosans (TVS).

triggerfinger

Wat is een triggerfinger?

Een triggerfinger is een onschuldige, maar vervelende aandoening. Bij deze klacht raakt de buigpees van één van de vingers ontstoken. Deze loopt door een peeskoker vanaf het uiteinde van de handpalm tot aan het bovenste gewricht van de vinger. Door de ontsteking gaat de buigpees wat opzwellen, waardoor het niet meer soepel door de peeskoker kan glijden. Hierdoor gaat de vinger schokken – ook wel triggeren genoemd – tijdens het strekken. De pees kan uiteindelijk helemaal vastlopen in de peesschede. De vinger moet dan geholpen worden om zich te strekken. Soms kan ook de peesschede ontstoken raken.

Vooral vrouwen tussen de 45 en 65 jaar kunnen last krijgen van een triggerfinger. Deze klacht treedt het meest op in de pees naar de duim, middelvinger of ringvinger. Het komt slechts zelden voor, dat deze aandoening de wijsvinger of pink treft. Soms komt deze aandoening ook voor bij jonge kinderen. Meestal gaat het dan om een hapering van de duim. Dit wordt een aangeboren (congenitale) triggerduim genoemd.

Wat is de oorzaak van een triggerfinger?

Het is niet altijd duidelijk waardoor de ontsteking van de buigpees wordt veroorzaakt. Er wordt aangenomen dat overbelasting van de getroffen vinger meestal de oorzaak kan zijn. Iedereen kan in principe een triggerfinger krijgen. Mensen met diabetes, reuma of het carpale tunnel syndroom lopen een groter risico.

Wat zijn de symptomen van een triggerfinger?

In eerste instantie is er sprake van lichte pijn tijdens het strekken of buigen van de vinger. De irritatie aan de buigpees neemt steeds verder toe, naarmate de verdikking langs de peesschede glijdt. Daardoor neemt de pijn toe. U krijgt steeds meer moeite met het buigen of strekken van de vinger en voelt een ‘schokje’ tijdens het maken van deze bewegingen. Vervolgens ontstaat er een zwelling in de handpalm. Uiteindelijk kan de vinger vast komen te zitten in een gestrekte of gebogen stand. Dan moet de vinger een handje geholpen worden om weer in de gewenste stand te zetten.
Heeft u pijn in de vingers maar herkent u zich toch niet helemaal in deze symptomen? Misschien heeft u dan artrose in de vingers.

Hoe wordt de diagnose triggerfinger gesteld?

Een hapering van een vinger wijst overduidelijk op een triggerfinger. De arts kan dan ook heel eenvoudig de diagnose stellen. Dit doet hij aan de hand van een persoonlijk gesprek en lichamelijk onderzoek. Dit onderzoek doet geen pijn. Het is niet nodig om röntgenfoto’s te maken.

Hoe wordt een triggerfinger behandeld?

Het doel van de behandeling is om de ontsteking van de buigpees tot rust te brengen. De arts zal u daarom ontstekingsremmende pijnstillers voorschrijven. Daarnaast kunt u het advies krijgen om een (nacht)spalk te dragen, zodat de ontstoken buigpees niet langer meer langs de rand van de peesschede schuurt. Een injectie met corticosteroïden behoort ook tot de mogelijkheid. Deze wordt in het begin van de peeskoker in combinatie met een verdovend middel ingespoten.

Helpen natuurlijke ontstekingsremmers bij een triggerfinger?

Aangezien deze aandoening wordt veroorzaakt door een ontsteking aan de buigpees van een vinger, zouden natuurlijke ontstekingsremmers in principe ook voor verlichting moeten kunnen zorgen. Er is bij Bewegen zonder Pijn in ieder geval één geval bekend, dat natuurlijke ontstekingsremmers als vloeibare Groenlipmossel, Curcumine of Zwarte bes-blad voor een oplossing zorgden. Bij deze vrouw bleef de middelvinger in een buighouding vastzitten. Aangezien ze drie maanden op een operatie moest wachten, besloot ze tot die tijd deze natuurlijke ontstekingsremmers te gaan gebruiken. Na ongeveer een maand veerde de middelvinger weer terug in de normale positie en kon ze die weer normaal gebruiken.

Wanneer wordt er operatief ingegrepen bij een trigger finger?

Als de behandeling geen resultaat oplevert of de klachten blijven terugkeren, kan door de arts een lichte operatieve ingreep worden voorgesteld. Dit vindt plaats op de polikliniek onder lokale verdoving. Deze ingreep duurt ongeveer 10 minuten. De peesschede wordt in de lengterichting (1,5 cm) opengesneden, zodat de verdikte buigpees meer ruimte krijgt. Over het algemeen zult u weinig last hebben na deze operatie.

Deel dit bericht

Stuur door via e-mail Print pagina

Meer artikelen lezen in ons kenniscentrum

Gratis boekje "Bewegen zonder pijn"

Download nu gratis het boekje ‘Bewegen zonder pijn’ t.w.v. € 4,95.

Download gratis

Heeft u vragen? Wij helpen u graag.
Neem contact op.

Beoordeling van dit artikel:
Eugene Matthijssen

Geschreven door Eugène Mathijssen

Hoofdredacteur van Bewegen zonder Pijn. Gezondheidsjournalist en auteur van diverse gezondheidsboeken. Zijn belangstelling gaat vooral uit naar alternatieve behandelingsmogelijkheden en andere natuurlijke kruiden en substanties met geneeskrachtige eigenschappen.
Neem contact op Eugène Mathijssen