Lupus erythematodes (LE)

Wat betekent Lupus erythematodes, oorzaak, symptomen, diagnose en behandeling

Lupus erythematodes valt onder de reumatische aandoeningen. Deze ziekte kan namelijk niet alleen de huid en interne organen aantasten, maar bij de systematische variant ook de gewrichten. Lupus is het Latijnse woord voor wolf. En erythematodes betekent roodheid. De benaming voor deze aandoening is niet zomaar gekozen. Kenmerkend voor lupus erythematodes is rode uitslag in het gezicht die heel sterk aan een wolvenbeet doet denken. De huidveranderingen die bij deze ziekte voorkomen, werden in 1828 voor het eerst beschreven door de Franse dermatoloog Biett. Bijna vijftig jaar later ontdekt zijn collega Kapsoi dat naast de huid ook de inwendige organen en gewrichten door de ziekte aangetast kunnen worden.

Wat is lupus erythematodes?

Lupus erythematodes is een auto-immuunziekte. Dat betekent dat het afweersysteem ontregeld is. In een normale situatie beschermt dit systeem uw lichaam tegen schadelijke indringers, zoals virussen en bacteriën. Door een immunologische afwijking kan het afweersysteem zich ook tegen gezonde cellen van uw lichaam gaan keren. Het gaat dan aanvallen in plaats van beschermen. Vooral vrouwen kunnen getroffen worden door Lupus erythematodes. De klachten beginnen meestal tussen het 20e en 40e levensjaar. Deze aandoening komt in verschillende vormen voor. Bij Cutane Lupus Erythematodes (CLE) is alleen de huid aangedaan en bij Systematische Lupus Erythematodes (SLE) treden er klachten op aan de allerlei interne organen en gewrichten. Drug Induced Lupus Erythematodes (DILE) kan optreden bij het gebruik van bepaalde medicijnen. De klachten verdwijnen meestal vanzelf weer wanneer met de medicatie gestopt wordt.

Wat is de oorzaak van lupus erythematodes?

Het is niet bekend waardoor het afweersysteem bij deze aandoening ontspoord is geraakt. Wel is bekend dat lupus erythematodes in sommige families vaker voorkomt. Erfelijkheid speelt dus een rol. Sommige onderzoekers zijn van mening dat deze aandoening wordt veroorzaakt door een virusinfectie. Lupus gaat immers gepaard met veel griepachtige verschijnselen. In Nederland lijdt ongeveer 1 op de 4000 mensen aan lupus erythematodes. Het komt negen maal vaker voor bij vrouwen dan bij mannen. Daar is inmiddels een verklaring voor gevonden. Het blijkt dat vrouwelijke hormonen de ziekte bevorderen, terwijl mannelijke hormonen juist bescherming bieden tegen deze aandoening.

Klik om te vergroten

Klik om te vergroten

Wat zijn de symptomen van lupus erythematodes?

Bij deze aandoening kan vrijwel ieder orgaan van uw lichaam betrokken zijn. Daarom lopen van patiënt tot patiënt de symptomen de sterk uiteen. Deze verschijnselen komen het meest voor bij lupus erythematodes:

  • Vermoeidheid
  • Sloomheid
  • Koorts
  • Gewrichtsontsteking
  • Gewrichtspijn
  • Huidafwijkingen
  • Nierontsteking
  • Hart- en longafwijkingen
  • Fenomeen van Raynaud
  • Neurologische klachten
  • Droge ogen
  • Trombose
  • Gewichtsverlies
  • Overgevoeligheid voor zonlicht
  • Zweren in mond, keel en neusholten

Natuurlijk krijgt niet iedere patiënt te maken met al deze verschijnselen. Bovendien heeft de ene persoon sowieso meer last van klachten dan de andere. Lupus erythemadoes wordt gekenmerkt door minder actieve periodes en actieve periodes. Deze laatste worden ‘opvlammingen’ genoemd.

Wat is Systematische Lupus Erythematodes (SLE)?

Omdat deze variant van lupus gepaard gaat met reumatische klachten, gaan wij hier dieper op deze aandoening in. U krijgt te maken met veel verschijnselen uit bovenstaande opsomming, waaronder huidproblemen, koorts, gewichtsverlies en vermoeidheid. Daarnaast kunnen ook de interne organen worden aangetast, zoals hart, longen, nieren, slijmvliezen, hersenen en zenuwstelsel. Kenmerkend voor systematische lupus erythematodes is, dat u meestal ook last krijgt van uw gewrichten. Het kan gaan om gewrichtspijn zonder ontstekingen (artralgie) en gewrichtsontstekingen (artritis). In het laatste geval doen de gewrichten niet alleen pijn, maar zijn ze ook stijf, opgezwollen en warm. Meestal worden de gewrichten niet beschadigd door ontstekingen bij systematische lupus erythematodes.

Hoe wordt de diagnose lupus erythematodes gesteld?

In 1948 ontdekte Dr. Malcolm Hargraves een ‘lupus-celtype’, die bij veel patiënten in het lichaam aanwezig is. Op basis van zijn vinding ontwikkelde hij een bloedtest die de aanwezigheid van deze lupus-cel kon aantonen. Sinds 1954 wordt deze test echter niet meer gebruikt. Verschillende ongewone eiwitten of auto-antistoffen die met lupus worden geassocieerd zijn betere indicatoren. Daardoor kan de aandoening tegenwoordig gemakkelijker worden gediagnostiseerd.
bloed test SLEUw arts zal allereerst een lichamelijk onderzoek uitvoeren. Hij zal daarbij kijken naar de bekende verschijnselen van lupus, zoals huidafwijkingen, zweertjes in de mond, pijnlijke gewrichten, ruis aan hart en longen en een vergrote lever of milt. Aan de hand van een bloedonderzoek kan hij vaststellen of er auto-antistoffen – die kunnen wijzen op lupus – aanwezig zijn. Daarnaast geeft dit onderzoek hem meer informatie over de conditie van uw nieren, lever en de aanwezigheid van ontstekingsstoffen. Een urineonderzoek kan uitwijzen of uw nieren ontstoken zijn. Soms is aanvullend onderzoek nodig om tot een diagnose te komen. Dat kan een röntgenfoto van de longen zijn of een hartfilmpje (ECG) bij hartklachten. Ook kan uw arts besluiten om onder plaatselijke verdoving een stukje weefsel van uw huid of nier met een holle naald weg te nemen. Onder een microscoop kan hij dan zien of u inderdaad deze aandoening heeft.

Hoe wordt lupus erythematodes behandeld?

Cutane en Systematische lupus kunnen niet worden genezen.
Dat geldt wel voor Drug Induced lupus. Als er wordt gestopt met de medicijnen die de klachten veroorzaken, dan gaat de ziekte meestal vanzelf weer over.
Bij systematische lupus erythematodes is de reumatoloog meestal uw hoofdbehandelaar. Hij kan bij sommige klachten andere specialisten inschakelen, zoals een neuroloog, huidarts of nierspecialist. Bij pijnlijke en ontstoken gewrichten zal uw arts eerst een eenvoudige pijnstiller als paracetamol voorschrijven. Als dit onvoldoende werkt, kunt u een ontstekingsremmende pijnstiller (NSAID) krijgen. Deze geneesmiddelen kunnen niet alleen klachten aan het maag- en darmkanaal veroorzaken, maar kunnen bij lupus soms ook ernstige overgevoeligheidsklachten geven. Vloeibare GroenlipmosselCurcumine of Zwarte bes-blad zouden mogelijk een alternatief kunnen zijn. Dit zijn namelijk natuurlijke ontstekingsremmers, die tot op heden nog geen bijwerkingen hebben laten zien. Er zijn echter bij Bewegen zonder Pijn nog geen positieve of negatieve ervaringen bekend bij lupus, dus laat het ons alstublieft weten als u hier wel ervaringen mee heeft.
Wanneer de gewrichtsontstekingen zeer ernstig zijn, kan uw arts ook een klassieke reumaremmer (DMARD) voorschrijven. Dit geneesmiddel onderdrukt het afweersysteem. Daardoor nemen de ontstekingen in de gewrichten af.

Deel dit bericht

Stuur door via e-mail Print pagina

Meer artikelen lezen in ons kenniscentrum

Gratis boekje "Bewegen zonder pijn"

Download nu gratis het boekje ‘Bewegen zonder pijn’ t.w.v. € 4,95.

Download gratis

Heeft u vragen? Wij helpen u graag.
Neem contact op.

Beoordeling van dit artikel:
Eugene Matthijssen

Geschreven door Eugène Mathijssen

Hoofdredacteur van Bewegen zonder Pijn. Gezondheidsjournalist en auteur van diverse gezondheidsboeken. Zijn belangstelling gaat vooral uit naar alternatieve behandelingsmogelijkheden en andere natuurlijke kruiden en substanties met geneeskrachtige eigenschappen.
Neem contact op Eugène Mathijssen