Heeft uw paard een wiebelende gang? Dat kan het Wobbler syndroom zijn.

Wobbler betekent in het Nederlands letterlijk wiebelen. En dat is precies wat paarden doen die lijden aan dit syndroom. Hoe wordt deze aandoening veroorzaakt en hoe herkent u de symptomen?

Naar schatting wordt 1,3 procent van de paarden getroffen door het Wobbler syndroom. Dit is een neurologische aandoening die ontstaat door schade aan het ruggenmerg. Dit gaat gepaard met een verminderde coördinatie aan de achterkant, waardoor deze paarden een slecht evenwicht hebben en lijken te schommelen en slingeren tijdens het lopen. ‘Wobblers’ – zoals paarden met deze aandoening worden genoemd – kunnen gevaarlijk worden om te berijden als ze niet behandeld worden. Hengsten ontwikkelen zes keer vaker deze ‘wiebelsymptomen’ dan merries.

Wat is het Wobbler syndroom bij paarden?

Bij jonge paarden komt deze aandoening vaker voor dan bij hengsten en merries. Dit houdt verband met een snelle groei. Daarom krijgen ‘zware jongens’ als Volbloeden, Quarter Horses en Warmbloods vaker te maken met deze aandoening dan andere rassen. Door die snelle groei ontstaat een vernauwing aan één of meer halswervels, waardoor het ruggenmerg wordt samengedrukt. Dit is de snelweg waarlangs de hersenen signalen naar alle delen van het lichaam stuurt. Deze vernauwing zorgt voor irritaties die uiteindelijk overgaan in ontstekingen en zwellingen. Doordat de signalen vanuit de hersenen niet meer goed doorkomen, ontwikkelt het paard heel gelijkelijk verminderde coördinatie aan de achterkant. Het lijkt tijdens het lopen te wiebelen en slingeren. Een jonge ‘Wobbler’ wil liever niet lopen en vermijdt het rennen en spelen met weidegenoten. Verder lijkt er niets aan de hand met het paard. Het eet goed en heeft interesse in de omgeving. Daarom wordt het Wobbler syndroom gemakkelijk over het hoofd gezien.

Wat is de oorzaak van het Wobbler syndroom bij paarden?

Bij jonge paarden is de oorzaak meestal misvorming van de halswervels als gevolg van een snelle groei. Bij volwassen paarden kan het Wobbler syndroom ontstaan door een trauma of letsel aan de halswervels. Bijvoorbeeld wanneer een grote kracht in een draaiende beweging op de nek wordt uitgeoefend of als uw paard steigert en omvalt. Het Wobbler syndroom kan ook worden veroorzaakt door een ontsteking van het ruggenmerg als gevolg van een virale of bacteriële infectie. De meest voorkomende bacteriële infectie die Wobbler symptomen kan veroorzaken is de ziekte van Lyme. Studies tonen aan dat sommige paarden genetisch vatbaar zijn voor het ontwikkelen van het Wobbler syndroom. Dit wordt momenteel verder onderzocht.

Hoe herken ik het Wobbler syndroom bij mijn paard?

De tekenen van het Wobbler syndroom zijn neurologisch, wat betekent dat ze worden veroorzaakt door de verstoring van signalen tussen de hersenen, het ruggenmerg en de rest van het lichaam. Als u wiebelen bij uw paard opmerkt, stop dan onmiddellijk met rijden. Zo vermijdt u het risico op vallen en struikelen. Bel onmiddellijk uw dierenarts voor een grondig neurologisch onderzoek. Daarnaast moet u op de volgende tekenen letten die mogelijk wijzen op het Wobbler syndroom:
• merkt u abnormale slijtage van de voorste tenen op?
• ziet u ongebruikelijke zweren op de voorhielen?
• beweegt uw paard zijn staart overmatig tijdens het draven?
• is er sprake van overmatig knikken van de achterpoten bij het stoppen?
• is er een buitenwaartse rotatie van de achtertenen bij het bergopwaarts gaan?

Hoe wordt het Wobbler syndroom bij paarden gediagnosticeerd?

De dierenarts zal verschillende testen uitvoeren om te bepalen of het om het Wobbler syndroom gaat of dat er een andere aandoening een rol speelt. Het gaat o.a. om een bloedonderzoek, afnemen van monsters van het hersenvocht en het uitvoeren van een myelogram. Daarmee kan de compressie van het ruggenmerg worden gevisualiseerd. Ook worden er röntgenfoto’s gemaakt van het ruggenmerg met de nek in neutrale, gebogen en gestrekt stand. Een CT- of MRI-scan behoort verder tot de mogelijkheden. Op basis van deze gegevens zal de arts een diagnose stellen en de beste behandelingsopties met u bespreken.

Hoe wordt het Wobbler syndroom bij paarden behandeld?

Bij jonge paarden kan het dieet worden aangepast om de snelle groei af te remmen. Meestal worden ook ontstekingsremmende pijnstillers voorgeschreven om de schade aan het ruggenmerg te beperken. Deze medicijnen kunnen net als bij mensen ook bij paarden vervelende bijwerkingen geven, dus als alternatief kunt u kiezen voor veilige, natuurlijke ontstekingsremmers. Denk daarbij aan vloeibare Groenlipmossel, Curcumine en/of Zwarte Bes-blad. Ontstekingsremmende pijnstillers worden ook gegeven als het ruggenmerg is ontstoken door een trauma of letsel zonder structurele schade aan de wervels. Zowel bij jonge paarden als volwassen dieren zorgen deze medicijnen of natuurlijke ontstekingsremmers voor een afname van de zwelling, waardoor het paard minder zal wiebelen. Jonge paarden die gediagnosticeerd zijn met het Wobbler syndroom worden soms gestald om verdere verwondingen tijdens het spelen met hun soortgenoten te voorkomen. Bij oudere paarden kan operatief de wervelkolom worden gestabiliseerd door twee of meer wervels aan elkaar vast te maken. Dit vermindert de druk op het ruggenmerg.

Geschreven door Eugène Mathijssen

Hoofdredacteur van Bewegen zonder Pijn. Gezondheidsjournalist en auteur van diverse gezondheidsboeken. Zijn belangstelling gaat vooral uit naar alternatieve behandelingsmogelijkheden en andere natuurlijke kruiden en substanties met geneeskrachtige eigenschappen.
Neem contact op Eugène Mathijssen

Deel dit bericht

Blijf gratis op de hoogte

Tip: blijf gratis op de hoogte van het laatste artrose nieuws. Meld u aan!

Let op: het noemen van merknamen in uw reacties is niet toegestaan. Doet u dit toch, dan wordt uw reactie direct verwijderd.