Elleboogdysplasie (ED) bij honden

Wat is elleboogdysplasie, symptomen, diagnose en behandelingen

Elleboogdysplasie is een verzamelnaam voor een aantal afwijkingen die aan het ellebooggewricht kunnen optreden. De naam van deze aandoening betekent letterlijk ‘misvorming van de elleboog’. Wanneer de ontwikkeling van de ellebogen bij opgroeiende honden niet goed verloopt, dan kunnen deze gewrichten misvormd raken. Meestal ontstaat deze aandoening al op een leeftijd van 4 tot 12 maanden. Soms gaat het om lichte afwijkingen die niet zo belastend zijn voor de hond. Maar de gewrichten kunnen ook ernstig misvormd raken. De hond heeft dan flinke pijn en gaat met de voorpoten kreupel lopen. Elleboogdysplasie kan op den duur het kraakbeen in de aangetaste gewrichten beschadigen. Dus deze aandoening mondt meestal ook uit in artrose.

Wat is de oorzaak van elleboogdysplasie bij honden?

Het ellebooggewricht is misschien wel het meest complexe gewricht van de hond. En daardoor is het dus zeer gevoelig voor ontwikkelingsstoornissen. De meeste gewrichten bestaan uit twee botuiteinden. Het ellebooggewricht van de hond bestaat echter uit drie botten. Daarom is de kans groter dat er tijdens de opgroeifase problemen kunnen ontstaan aan dit gewricht. Een aantal hondenrassen heeft aanleg tot het ontwikkelen van een vorm van ED. Deze aandoening komt meer dan gemiddeld voor bij o.a. de Berner Sennen, Rottweiler, Duitse Dog, Bordeaux Dog, Golden Retriever en Labrador Retriever. Daarnaast kan elleboogdysplasie ontstaan door een te snelle groei. De spieren kunnen de ontwikkeling van de botten en gewrichten dan niet goed bijhouden. De pup komt spierkracht tekort om het gewicht tijdens een lange wandeling goed te kunnen blijven dragen. Daardoor raken de ellebooggewrichten overbelast.

Ook beweging kan een factor zijn. Bij wild spelen, springen en achter stuiterende tennisballen aanrennen, worden de ellebooggewrichten zeer zwaar belast. Bij jonge honden is de spierontwikkeling nog niet optimaal, zodat ze deze belasting nog niet goed kunnen opvangen. Daardoor neemt de kans op gewrichtsschade toe. Reuen hebben vaker last van deze aandoening dan teefjes, omdat reuen zwaarder zijn. Hieronder bespreken we de vier meest voorkomende vormen van elleboogdysplasie bij honden:

Wat is Osteochondritis Dissecans (OCD)?

Dit is een stukje kraakbeen dat los in het ellebooggewricht is komen te liggen. Daardoor raakt het bot ontstoken. Dit kan flink wat pijn veroorzaken. De dierenarts zal zo snel mogelijk operatief willen ingrijpen. Anders is de kans groot dat de ontstekingen het kraakbeen gaan beschadigen en er dus artrose ontstaat. Door middel van een arthroscopie zal het losliggende kraakbeenfragment worden verwijderd. Tijdens deze operatie wordt ook het ontstoken botweefsel schoongemaakt.

Wat is Incongruentie bij honden?

Bij deze vorm van elleboogdysplasie sluiten de ellepijp en het spaakbeen niet goed op elkaar aan. Dat komt doordat er tijdens de groei een lengteverschil is ontstaan tussen deze twee botten. Het gewrichtsvlak van het spaakbeen is te kort of te lang, waardoor het niet mooi aansluit bij de ellepijp. Dit veroorzaakt irritatie van het kraakbeen en het botweefsel. Er kan tevens artrose ontstaan. De dierenarts kan door middel van een operatie deze afwijking weer redelijk goed herstellen. Dit is echter wel een zware ingreep.

Los Processus Anconeus (LPA)

Het Processus Anconeus is een onderdeel van de ellepijp dat in de onderarm scharniert. Bij deze vorm van elleboogdysplasie is dit botje niet vastgegroeid. Het Processus Anconeus ontwikkelt zich vanuit het kraakbeen en is rond de 5e levensmaand vastgegroeid aan de ellepijp. Het los komen van dit onderdeel vindt dus plaats nog voordat deze verbening voltooid is. Het losliggende Processus Anconeus irriteert het kraakbeen van het ellebooggewricht. Daardoor ontstaat na verloop van tijd artrose. De dierenarts zal dit fragment operatief verwijderen.

Los Processus Coronoïdeus (LPC)

Het Processus Coronoïdeus is een stukje bot van de ellepijp aan de binnenkant van de elleboog. Bij deze ED-variant is dit onderdeel deels of helemaal afgebroken. Ook dit kan weer irritatie geven en uiteindelijk leiden tot artrose. De behandeling bestaat uit het operatief verwijderen van het losse fragment. Op het moment van het stellen van de diagnose, is er meestal al artrose in het gewricht aanwezig. Daardoor is deze ingreep complexer dan bij de andere vormen van elleboogdysplasie. Het artroseproces kan wel door de behandeling afgeremd worden.

Wat zijn de symptomen van elleboogdysplasie bij honden?

Mank lopen is één van meest opvallende kenmerken van een hond met elleboogdysplasie. Grote losse fragmenten in het gewricht zorgen voor meer kreupelheid. Incongruentie en LPA leiden in de regel tot grote mankheid. De problemen worden op jonge leeftijd zichtbaar en honden gaan al op een leeftijd van 6 tot 12 maanden naar de dierenarts. Soms is het moeilijk voor een baas om kreupelheid bij zijn hond te ontdekken. Let er op of uw hond snel gaat zitten en moeilijk opstaat. Andere indicaties zijn: geen zin meer hebben in lange wandelingen en erg stijf lopen.

Hoe wordt de diagnose elleboogdysplasie bij honden gesteld?

elleboog dysplasie hondDe dierenarts zal aandachtig luisteren naar uw verhaal. Naar aanleiding daarvan zal hij de hond lichamelijk onderzoeken. Bij het vermoeden van elleboogdysplasie zal de dierenarts vanuit meerdere posities röntgenfoto’s van het ellebooggewricht maken. Aan de hand daarvan kan hij een diagnose stellen om welke vorm van ED het gaat en of er sprake is van artrosevorming.

Hoe wordt elleboogsysplasie bij honden behandeld?

In de meeste gevallen zal de dierenarts operatief moeten ingrijpen bij alle vormen van elleboogdysplasie. Daarnaast kan hij ontstekingsremmende pijnstillers (NSAIDs) voorschrijven. Een veilig én natuurlijk alternatief voor ontstekingsremmende medicijnen is vloeibare Groenlipmossel met Curcumine voor honden. Dit is een natuurlijke ontstekingsremmer die kan helpen de pijnklachten bij de hond te verminderen. Dit middel kan ook gebruikt worden als er door de elleboogdysplasie artrose is ontstaan. De vloeibare Groenlipmossel met Curcumine voor honden remt de ontstekingen, waardoor de pijn vermindert en de soepelheid toeneemt. Bovendien bevat de Nieuw-Zeelandse Groenlipmossel een hoog gehalte aan Glucosamine-achtige bestanddelen. Deze zijn belangrijk voor het onderhoud en herstel van kraakbeen. Twee volledige kuren per jaar zijn al voldoende om gewrichtsklachten bij honden effectief te bestrijden. Vloeibare Groenlipmossel met Curcumine voor honden is verkrijgbaar bij de dierenspeciaalzaak. Meer informatie over dit middel kunt u opzoeken via Google.

Download gratis het boekje ‘15 beste beweegtips voor honden’ t.w.v. € 4,95.

Gratis boekje "15 beste beweegtips voor honden"
Download gratis

Heeft u vragen? Wij helpen u graag.
Neem contact op.

Beoordeling van dit artikel:
Eugene Matthijssen

Geschreven door Eugène Mathijssen

Hoofdredacteur van Bewegen zonder Pijn. Gezondheidsjournalist en auteur van diverse gezondheidsboeken. Zijn belangstelling gaat vooral uit naar alternatieve behandelingsmogelijkheden en andere natuurlijke kruiden en substanties met geneeskrachtige eigenschappen.
Neem contact op Eugène Mathijssen